Ontslagen worden, waar moet je rekening mee houden?

Ontslagvergoeding

Bij een ontslag is het mogelijk dat je als werknemer een ontslagvergoeding meekrijgt. De ontslagvergoeding wordt berekend aan de hand van de kantonrechtersformule. Maar hoe zit deze kantonrechtersformule in elkaar en waar moet je op letten als werknemer? In mijn naaste omgeving heb ik te maken gehad met een ontslag en toen heb ik mijn eens verdiept in de ontslagvergoeding. In deze blog vind je mijn bevindingen.

Kantonrechtersformule

De kantonrechter, de rechter die arbeidszaken behandelt, maakt gebruikt van de zogeheten kantonrechtersformule bij de berekening van de ontslagvergoeding. De kantonrechtersformule bestaat uit de volgende som: A x B x C.
A = Aantal gewogen dienstjaren
B = Bruto beloning per maand
C = Correctiefactor

Aantal gewogen dienstjaren (A)

Bij de berekening van het aantal gewogen dienstjaren wordt het aantal jaren in dienst afgerond op hele jaren. Het aantal dienstjaren wordt op de volgende manier berekend: dienstjaren voor uw 40e tellen mee voor 1, dienstjaren van uw 40e tot uw 50e tellen mee voor 1,5 en elk dienstjaar dat u ouder bent dan 50 telt mee voor 2.

Bruto beloning per maand (B)

Bij de berekening van de factor B wordt er uitgegaan van het bruto maandsalaris. Het bruto maandsalaris wordt vermeerderd met vaste en overeengekomen looncomponenten zoals een vakantietoeslag, 13e maand, overwerkvergoeding of een vaste ploegentoeslag. Ook bonussen behoren tot de factor B.

Correctiefactor (C)

De correctiefactor is afhankelijk van de omstandigheden rondom het ontslag. De rechter heeft als uitgangspunt correctiefactor 1. Correctiefactor 1 wordt gebruikt indien geen van beide partijen verwijtbaar is in het ontslag. Als de correctiefactor lager dan 1 ligt dan is de kantonrechter van oordeel dat het ontslag in de risicosfeer van de werknemer ligt. Dit kan bijvoorbeeld zo zijn bij verwijtbaar gedrag van de werknemer. In het geval dat de correctiefactor hoger ligt dan 1 dan is de kantonrechter van mening dat het ontslag in de risicosfeer van de werkgever ligt. De correctiefactor ligt dan tussen de 1 en 2.

De factor A en B zullen in het algemeen  weinig problemen voor jou als werknemer opleveren. Rechtszaken gaan vaak over de correctiefactor. Werkgevers willen namelijk deze factor zo laag mogelijk houden om ook de ontslagvergoeding zo laag mogelijk te houden. De winst als werknemer ligt er dus om de ‘schuld’ van het ontslag bij de werkgever neer te leggen. Is namelijk de werkgever voornamelijk schuldig aan het ontslag, dan zal de kantonrechter eerder een hoge correctiefactor toekennen en dus een hoge vergoeding.